آیین زندگی - چگونه تشویش و نگرانی را از خود دور کنیم آیین زندگی - چگونه تشویش و نگرانی را از خود دور کنیم

این کتاب همچنان یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های حوزه موفقیت و زندگی بهتر است. نویسنده در این کتاب دستورالعمل‌هایی کارآمد به خوانندگان ارائه میدهد. کارهایی که خوانندگان میتوانند در زندگی روزمره خود آن‌ها را انجام دهند تا در نهایت به زندگی بهتری برسند. حالب است بدانید که دیل کارنگی پیش از آغاز کتاب در مقدمه توضیح داده است که چگونه ایده نوشتن این کتاب به ذهنش رسید:« تقریباً سی و پنج سال پیش یکی از ناامیدترین جوانان نیویورک بودم، چون کامیونی را که وسیله ی امرار معاش و گذران زندگی ام بود فروخته بودم. با وجود آن که از مکانیکی این وسیله ی نقلیه سردر نمی آوردم و همچنین رانندگی ام چندان خوب نبود ولی اشتیاق زیادی داشتم که آن را بار دیگر به دست بیاورم و مالک آن باشم. چون شغل چندان پرارزشی نداشتم، از این رو در یکی از محلات پایین شهر و در خانه ای ساده و محقر زندگی می کردم که در خیابان ۵۶ غربی شهر نیویورک واقع شده بود. خانه ای پر از سوسک و حشرات موذی نفرت انگیز که وقتی صبح برای پوشیدن لباس به سراغ کمددیواری می رفتم اول لباس هایم را تکان می دادم تا چند تا سوسکی که لابه لای آن ها بودند فرار کنند تا بتوانم پیراهن و شلوارم را بپوشم. آیا زندگی همین بود؟ آیا روءیاهایی که مشتاقانه منتظرش بودم این ها بود؟ آیا سهم من از حیات بر روی کره ی زمین همین بود؟ این که در خانه ی فقیرانه ای همدم سوسک ها باشم و غذاهای فاسد بخورم و امیدی به آینده نداشته باشم؟» برشی از کتاب : سرویلیام آسلر از این تجربه استفاده کرده و آن روز در سخنرانی خود خطاب به دانشجویان گفت: « هر یک از شما مجموعه ای عظیم تر از آن کشتی اقیانوس پیما هستید که برای مسافرت های طولانی ساخته شده اید. تقاضای من از شما این است که کشتی زندگی خود را طوری تنظیم کرده و در اختیار بگیرید که بتوانید دیروز و امروز را از هم تفکیک کنید و فردا را نیز بدون دلیل در کار امروز دخالت ندهید تا بتوانید در این سفر طولانی زندگی با اطمینان خاطر جلو بروید و بر امواج بی پایان روزگار غلبه کنید. همواره باید بتوانید در مراحل مختلف زندگی خود، در آهنین را بر روی دیروز ببندید، چون دیگر دیروزی وجود ندارد و پرده ای آهنین بر درهای آینده ببندید و تلاش نکنید از گوشه های آن به فردا نظر بیندازید، چرا که فردا هنوز نیامده است. بنابراین فقط به امروز بنگرید و بر آن تمرکز کنید و همه ی تلاش خود را به کار بیندازید که امروز را به بهترین وجه و با اطمینان خاطر سپری کنید. او معتقد بود که گذشته را باید مثل کالبدی بی جان به دست فراموشی سپرد چون آه و زاری و حسرت خوردن به گذشته، علاوه بر آن که وقت پرارزش ما را تلف می کند، بر روحیه ی ما نیز اثر تلخی بر جای می گذارد. همچنین اگر مشکلات و نگرانی های مربوط به آینده را به مسایل امروز اضافه کنیم، دیگر قادر نخواهیم بود بر کوه عظیم دشواری ها غلبه نماییم. کمتر کسی می تواند در برابر این هیولای ویران کننده مقاومت کند و از پا در نیاید. به طور کلی، تمرکز بر ناکامی های گذشته و تجسم آینده ی مبهم و اضطراب آفرین، راه را برای بهره گیری از امروز مسدود می سازد.